Arent Roggeveen schrijft:

De parallellen met de zee komen bij me op als ik terugdenk aan de satsang: woorden als wispelturige golven aan het oppervlak; ademhalingsbewustzijn terwijl je in het voorbijgaan contact met de ander maakt, als diepere zeestromingen, en de stilte, o die stilte…. als bijna onbeweeglijke zanderige zeebodem. Met daarboven de luchtige blij makende lach van Pim! 🤗

Peter Spronk schrijft:

Pim weet wat hij doet. Overtuigd door zijn manier van aanwezig zijn, rustig, authentiek en ontspannen. Geeft ruimte zodat er betrokkenheid ontstaat. Programma was deels q & a, oefeningen, meditatie. Een goede start voor de satsang👍🏼


Sascha Hovenier schrijft:

Pim zijn eerste satsang was ook mijn eerste satsang. Alle reden dus om er volstrekt “open” in te gaan.Voor mij was het een prettige ervaring om in verbinding met mijzelf te zijn en blijven én tegelijk in verbinding te zijn met andere mensen die ik niet eerder had ontmoet. 
Hetspontane verloop van de satsang maakte het een oefening in ‘go with the flow’. En de (geringe) weerstand of oordelen die af en toe opborrelden, vormden een spiegel voor mij.  Het was een open samen-zijn.”